Water en elektriciteit blijft een probleem....

Afgelopen nacht eindelijk goed geslapen, langzaamaan begin ik te wennen aan de warmte. Gisteren heb ik voor de eerste keer mee gemaakt dat er geen water is, gedoucht met flessen water, om je enigszins een beetje fris te voelen .
Het zijn van die dingen waarbij je denkt wat zijn we rijk, wij hoeven de kraan maar open te doen en er is water.
Zo gauw er elektriciteit is snel de telefoon op opladen want het kan maar zo zijn dat het met een uur weer weg is.
En toch hou ik van dit land, ze blijven er zo rustig onder terwijl ik soms explodeer van binnen.
Je kan nog steeds merken dat ze 22 jaar lang onderdrukt zijn geweest, op een rustige manier probeer ik ze toch te leren om meer voor zichzelf op te komen , en ze niet alles te hoeven accepteren, in hun ogen zijn wij veel wijzer en denken dat wij meer weten.
En ja het kan allemaal niet in 1 keer veranderen een land wat 22 jaar lang stil gestaan heeft met alles, moet langzaamaan weer gaan groeien, ook al is het voor de Gambiaan niet allemaal duidelijk zichtbaar de regering is echt aan het werk om de achterstand stap voor stap in te halen.
Het belangrijkste is de toerisme, die is dit jaar verdubbeld naar 79 vluchten in de week, de belangrijkste inkomstenbron van Gambia. En daar zijn ze ongelofelijk blij mee, het is een goedkoop land om vakantie te houden voor ons europeanen, ook al hebben ze er erg moeite mee dat ze zien dat wij zonder er bij na te hoeven denken een ijsje kopen van een paar euro. Daar moeten ze hier een week voor werken.
Ik merk het zelfs aan Mousa als ik hem zeg bestel nu eens wat je lekker vindt en jezelf nooit kan kopen of eten, en als dan de aap uit de mouw komt en zegt ik kan nooit iets terug doen of iets voor jou betalen, vanaf nu mag hij onze rekeningen betalen ook al is het mijn geld, maar dat blijft onder ons. Hij is gewoon de juiste persoon tegen gekomen die over de juiste middelen beschikt en het leven voor hem hier een beetje makkelijker maakt....